رضا قاسمی
بيانيه خطاب به:
داوران جايزه نويسندگان
و منتقدان مطبوعات
برنده شدن خوب است؛ مخصوصاْ
برای کسی که تمام عمر سعی کرده است خودش را
شکست بدهد اما دائماْ از خودش شکست خورده.
برنده شدن خوب است، چون باعث می شود که آدم
بعداْ بهتر شکست بخورد.
من هر کاری در زندگی کرده ام اشتباه بوده. آخرين
اشتباه هم(اگر اشتباه نکنم) کنار گذاشتن
نمايشنامه نويسی بوده آنهم درست هنگامی که
تازه فهميده بودم راهِ کار کجاست و بيراهه
کجا.
من البته خوشحالم که منتقدان و نويسندگان
مطبوعات( و نيز داوران جايزه ی مهرگان
ادب) رمان همنوايی شبانه را سزاوار
ديده اند ستوده شود. ولی نمی دانم بايد از
آنها تشکر کرد يا شِکوه. آخر، اگر آنها در
داوريشان اشتباه کرده باشند، معنايش اينست که
من محق بوده ام اگر رها کردن نمايشنامه نويسی
را کار اشتباهی دانسته ام. و اگر آنها در
داوريشان محق باشند، معنايش اينست که من
اشتباه کرده ام که کارهايم را زير سؤال برده
ام. در هر صورت، از آنجا که سرنوشت من اينست
که در هر حالتی اشتباه بکنم، اجازه بدهيد ضمن
سپاس از داوران، اينطور تلقی کنم که اين جايزه
ايست به ادبيات خارج از کشور. اميدوارم
در اين يک مورد اشتباه نکرده باشم؛ هرچند که
گرفتاری ما ادبيات داخل و خارج
نيست؛ بلکه داخل و خارجِ ادبيات
است؛ که مرزهاش گاهی هنوز مشخص نيست. البته
اگر اشتباه نکرده باشم.
ممنونم.
زنده باشيد و سربلند مثل خودِ ارتفاع.
رضا قاسمی
پاريس ـ 18 نوامبر 2001